Lokowanie produktu (ang. product placement) polega na umieszczeniu go w środku przekazu radiowego lub telewizyjnego w taki sposób, żeby przemawiał on do podświadomości odbiorcy i zachęcał go do jego używania, bez przekazywania oczywistej i otwartej reklamy.
Uważa się, że początki lokowania produktu sięgają lat 30. ubiegłego wieku, a zjawisko narodziło się w USA. Jednak pierwszy przypadek, kiedy produkt określonej marki zagrał na ekranie, sięga jeszcze czasów braci Lumiere – twórcy kina pokazywali w filmach… mydło Lever Bros (dzisiejszy Unilever). We wczesnym Hollywood najczęściej grały zaś samochody i papierosy. Tę formę promocji wykorzystywano nie tylko w telewizji, lecz także w audycjach radiowych, a nawet informacyjnych – w czasie wojny słuchacze mogli się dowiedzieć, że amerykańscy żołnierze palą wyłącznie camele.
W Polsce lokowanie produktów jest dźwignią wielu seriali. Z reguły lokowanie produktu funkcjonuje na zasadzie tzw. sponsoringu rzeczowego lub użyczeniowego: reklamodawca wypożycza lub przekazuje swoje produkty jako rekwizyty do filmu. Stacja musi oznakować program symbolem graficznym z napisem: „Audycja zawiera lokowanie produktu”. Taka informacja pojawia się przez cztery sekundy na początku programu, na jego końcu i po każdym bloku reklamowym. Zakazane jest lokowanie tematu, czyli omawianie pokazywanego produktu.
Product placement stanowi obecnie jedno z narzędzi marketingowych służących promocji produktów i usług.
Źródło: prawo.rp.pl, przeglad-tygodnik.pl
foto: Tom Hanks z filmu „Poza światem”